Myślisz, że Will i Tatsu się leją?

~~*Kira*~~
Obudziłam się, słysząc pewien nieznośny dźwięk. Spojrzałam na budzik leżący na szafce - to jego wina! Podniosłam się z łóżka i podeszłam do niego. Widniał na nim napis "Wstawaj! Na zajęcia!" Jednak ja całkowicie to zignorowałam, wyłączając go i wyrzucając... gdzieś. Gdzieś w moim pokoju. Położyłam się z powrotem, jednak czułam, że już nie zasnę. Szybko się ubrałam i wpadł mi do głowy genialny pomysł. Najciszej jak potrafiłam zakradłam się do pokoju Mistle, chcąc ją obudzić. Niestety, dziewczyna już dawno wstała i teraz tylko rozczesywała włosy.
-Już wstałaś? Co tak wcześnie? - zapytała, gdy tylko mnie zobaczyła.
-Budzik - warknęłam nienawistnie, na co brunetka uśmiechnęła się.
-Rozumiem, że od tej pory to twój wróg numer 1.
Fuknęłam w odpowiedzi i usiadłam na jej łóżku.
-Mogę cię uczesać? - zapytałam.
-Jeżeli sprawi ci to przyjemność... - mruknęła.

~*~Mistle~*~
Kira właśnie robiła mi warkocz.
-Jak sądzisz, Will i Tatsu już się pogodzili?
-Myślę, że tak. Widać, ze im na sobie zależy - odparłam. - Will chyba mówiła, że Tatsu jest dla niej jak brat, nie?
-No może - przyznała.

***

-Mistle, to jest jadalne? - jęknęła Kira, wpatrując się w talerz.
Przed chwila kucharka przygotowała jajecznicę. Teraz szatynka zastanawiała się, czy galaretowata substancja powinna mieć zielony kolor i czy lepiej nie zmienić jej na coś innego.
-Nie podejrzewam - powiedziałam. - Jak chcesz odstąpię ci moje płatki.
Jako, że pierwsza weszłam do stołówki mogłam znaleźć coś "jadalnego". Tym czymś okazała się resztka płatków śniadaniowych i mleko. Wydały mi się jedyną "normalną" substancją w tym miejscu.
-A ty? Co zjesz? - zapytała.
-Jakoś przeżyję - mruknęłam, podsuwając niebieskookiej talerz pod nos. - Jedz.
-Dobra - odparła.
Ja tak właściwie wcale nie czułam się głodna. Chciało mi się jedynie pić, więc zatrzymałam malinową herbatę, znalezioną w całkiem ładnym pudełku. Było ono ukryte za butelką wody mineralnej i kartonem mleka. Oczywiście szkatułkę zostawiłam, zatrzymałam tylko jej zawartość.
-Może poszukamy Will i Tatsu? - zapytała Kira.
-Jak zjesz - odparłam.

~~*Kira*~~
-Jaki ona miała numer pokoju?
-Nie wiem... Myślałam, że ty wiesz...
-Ja?! Niby skąd? To ty zawsze wszystko wiesz!
-Nie przeceniaj mnie, to ty z nią gadałaś.
-Jak ty możesz być taka spokojna?!
-Lata praktyki.
-Zawsze to powtarzasz!
-Bo zawsze to prawda.
-Wcale, że nie!
-A jednak tak.
-Nie!
-Mówię ci, że tak.
-Ej, no weź! Nie bądź taka!
-Jaka?
-...
Nie odpowiedziałam. Brunetka uśmiechnęła się.
-Czyżbym znalazła sposób na zamknięcie ci ust? Cud się stał!
-Foch! - powiedziałam, odwracając się plecami.
-Więc masz zamiar sama trafić do pokoju Will? Ciekawe... Życzę powodzenia! - powiedziała Mistle.
-Nie! No dobra, wygrałaś. Co teraz robimy? - poddałam się.
-Idziemy w kierunku hałasu - odparła.
-To znaczy? - zapytałam zaskoczona.
-Zamknij się na chwilę i posłuchaj, to zrozumiesz.
Posłusznie zaczęłam nasłuchiwać. Wydawało mi się, że słyszę dźwięk tłuczonych naczyń i rzucanych przedmiotów.
-Myślisz, że Will i Tatsu się leją? - zapytałam, szczerząc się.
-Nie podejrzewam. W końcu twierdzili, ze są jak...
-Jak brat i siostra, wiem - dokończyłam za nią. - To kto to może być?
-Sprzątaczka, kucharka, jedna i druga... - wyliczała Mistle. - Nie mam pojęcia.
-Ale myśmy nic nie zrobiły! - krzyknęłam.
-Zapominasz o Will... - powiedziała brunetka.
-Myślisz, że ona... - zaczęłam.
-Potrzebuje pomocy? Tak, prawdopodobne - mruknęła.

~*~Mistle~*~
Pociągnęłam szatynkę za rękę w stronę dźwięku. Mijałyśmy różne korytarze. Zmierzałyśmy do gabinetu dyrektorki. Po drodze natknęłyśmy się na porzucone wiadro z wodą i fartuch. Obok były jakieś dziwne ślady na ścianach.
-Myślisz, że to oni? - zapytała Kira.
-A kto inny? - odparłam.
-No w sumie... Masz rację.
-Lepiej się pośpieszmy. Nie mam pojęcia skąd wzięły się te osmalone ślady na ścianach. Tu się stało coś poważnego - powiedziałam.
-Zgadzam się.
Szłyśmy przez chwilę w milczeniu. Natrafiałyśmy na coraz to nowe zniszczenia. W końcu doszłyśmy do naszego celu. Stanęłyśmy w drzwiach i... Zamurowało nas. To co tam zobaczyłyśmy było po prostu... Nie do opisania.

~~~*~~~
Dobra, wiem, że notka taka krótka, ale nic więcej nie mogłyśmy wymyślić! To przez szkołę! Ona jest złem! xD