#KT - Nie zawsze rodzina to powód do chwalenia się...

♦♠♦Fier♦♠♦

     Weszliśmy do tego dziwnego pomieszczenia, które widziałem wtedy na tablecie Celesti. Przez chwilę miałem wrażenie, że czuję jakiegoś innego smoka niż Ilied, jednak aura znikła tak szybko jak się pojawiła. I tak mi się to nie podobało. Tekst, który przeczytał Mito, wcale nie pocieszał. Wręcz przeciwnie.
- Fier... - Ilied złapała mnie za rękę. - Boję się.
Westchnąłem i dałem jej fioletowy kryształek, który miałem na szyi.
- Ale to wersars. Jesteś pewien?
- Co to "wersars"? - zainteresowała się Will.
- Są klejnoty, które posiadają tylko smoki. To właśnie jeden z nich, ale nawet wśród nas jest dość rzadki i co za tym idzie, bardzo cenny. - powiedziałem i po cichu poinstruowałem smoczyce jak w razie czego może aktywować zaklęcie, które utworzy sztylet.
     Jak tylko dziewczynka zajęła się błyskotką, podszedłem do jednych z wielu drzwi i je lekko pchnąłem. Moim oczom ukazała się galeria.
     Pomieszczenie było wielkie i wykwintnie urządzone. Na ścianach obłożonych ciemnoczerwoną tapetą wisiały różnej wielkości obrazy. Największy z nich wisiał naprzeciwko wejścia i zajmował prawie całą ścianę. Odruchowo skierowałem się w stronę tego malowidła. Pozostali również podeszli do obrazu omijając po drodze kolejny stół stojący na środku pomieszczenia.
Pod obrazem wisiała tabliczka, której treść przeczytałem na głos.
- Założenie Akademii Niezwykłości. 26 Czerwca 1803 rok.
- Łoł - usłyszałem za sobą Luka.
- To znaczy, że Akademia ma ponad 200 lat. - Mistle stanęła obok mnie przyglądając się obrazowi. Malowidło przedstawiało 5 postaci w momencie uchwalania jakiegoś dokumentu: dwie kobiety, jedną podobną do dyrektorki, i trzech mężczyzn. Najbardziej zaintrygował mnie białowłosy facet z rogami stojący nieco z boku.
- Ten facet z rogami jest taki sexi! - usłyszałem pełen entuzjazmu pisk.
- Will przestań, to dziwne. - Popatrzyłem na nią jak na głupią.
- Daj spokój. On jest tylko namalowany. - powiedziała oburzona, natomiast YoYo podeszła do mnie i ustawiła mnie niczym lalkę w takiej samej pozycji jak mężczyznę z obrazu. Popatrzyła na mnie, na niego i znów na mnie.
- Jesteś do niego podobny Fier. Wiesz co to za mężczyzna? - odwróciłem się i jeszcze raz spojrzałem na obraz.
- Zacznę się śmiać jak się okaże, że jakiś pradziadek Fiera założył Akademie. - stwierdził Mito.
- To nie mój pradziadek, tylko ojciec. - powiedziałem nawet się nie odwracając. Zrobiłem to dopiero po chwili i zobaczyłem grupowego karpika.
- Ale... ale ten obraz namalowano 200 lat temu! - oburzył się chłopak.
- A mój ojciec jest 1000 lat starszy. Wiesz, bycie smokiem i długowieczność idzie w parze. - Mruknąłem i jeszcze raz spojrzałem na obraz.
- Czekaj ile tym masz lat? - dociekał Luke.
- 20.
Nastała cisza.
- Wiedziałeś o tym? - spytała w końcu Celestia.
- Nie, on wielu rzeczy mi nie mówił.

~~Celestia~~
O kurcza, nie sądziłam, że Fier ma aż 20 lat! A ja go wcześniej ochrzaniałam, że zachowuje się jak debil. A może nadal jest takim dużym dzieckiem? Okej, trochę bardziej dojrzałym od Luke’a, ale jednak. Podeszłam do obrazu i przyjrzałam mu się dokładniej. Jedna z kobiet miała tak samo czarne włosy i oczy jak ja w tak samo dziwnym odcieniu jak moje. I czy w ręku nie trzymała starej dobrej cegiełki, czyli dawniej komórki? I jak tak się zastanawiam, to nawet już widziałam jej portret w domu na strychu. To chyba była jedna z moich przodkiń. Na tym obrazie uśmiechała się lekko i miała położoną rękę na ramieniu drugiej kobiety, tak podejrzanie podobnej do dyrektorki. Spojrzałam dokładniej i zobaczyłam, że miała sześć kolczyków w jednym uchu. To tak kiedyś można było?! Myślałam, że to dopiero od niedawna prosperuje, a nie od dwustu lat! I chyba mam rację. Ale cóż, moja rodzina to zawsze była oryginalna, przynajmniej ta od strony mamy – Empire. Kiedyś znalazłam dziennik prapraprababci, Emilien Empire ,gdzie opisuje, że jej mama miała dziwną umiejętność, która pozwalała jej na wymyślanie nowych gadżetów i ich kontrolę za pomocą umysłu. Ona sama tego nie miała, jej dzieci też. A jednak coś takiego było. Czyżby moja umiejętność była w naszej rodzinie już wcześniej?

~~*Mistle*~~
Nie no, jest super, nagle się dowiadujemy, że Akademię założyli nasi przodkowie. Nie mogło być inaczej. Zastanawiałam się tylko, czy to dobrze, czy może raczej nie. W końcu, co jeśli to jakaś klątwa, albo co...
Portret ojca Fiera faktycznie był ogromny. Musiał być bardzo drogi. w przeciwieństwie do obrazu przedstawiającego jakąś kobietę. Ten drugi był o wiele skromniejszy.
Na kolejnej ścianie wisiał jeszcze jeden, pominięty przez pozostałych malunek. Podeszłam do niego. Był w kształcie kwadratu, w zdobionej ramie. Widać było na nim naszą obecną dyrektorkę. Za nią znajdowała się panorama z jednego z balkonów w Paryżu. Widać było kolorowe kwiaty w doniczkach, co niewątpliwie wskazywało, że obraz namalowano latem. W tle dumnie prezentowała się Wieża Eiffela.
Poznałam dyrektorkę, mimo kilku szczegółów. Jej włosy nie były siwe. Była szatynką. Oprócz tego nie miała zmarszczek. Uśmiechała się przyjaźnie.
W tym momencie bardzo przypominała Kirę. Zastanowiło mnie to podobieństwo.
Spojrzałam na podpis pod obrazem. Nie mogłam uwierzyć w to, co przeczytałam, mimo że w sumie pasowałoby to do historii dziewczyny...

Gertrude Idane

- Kira... - powiedziałam.
Zwróciłam tym uwagę pozostałych. Wszyscy podeszli do obrazu.
- No... - zaczęła dziewczyna. - Nie zawsze rodzina to powód do chwalenia się...